yıllar önce bir fb kiev maçından sonra kendisinin dibine kadar gitmiş, semih ağabeeey semih ağabeey diye bağırmıştık. bizi görmesi için formasından tutup çekiştirmiştik. kafasını döndürüp baktığı anda gaza basıp aynen uzaklaşmıştık, çocuktuk işte. koşarken arkama baktığımda kafası hala bize dönük gülümsediğini hatırlıyorum. şimdi de slovenyalı oyuncular bence aynen gerisin geriye koşsunlar.
(bkz: savulun semih geliyor)*
