geçenlerde çalştığım dükkana şehir dışından biraz köylüce* bir müşteri geldi. böyle 30 - 35 yaşlarında. her zamanki gibi rutin siparişleri vermeye başladı bu abim. 5 tane ondan, 10 tane bundan falan fıstık şiparişlerini bana yazdırdı ve hemen masamın karşısında bulunan sandalyeye oturdu. istanbul'a şehir dışından otobüsle geldiğinden olsa gerek çok yorulmuş garibim hemen sandalyenin üzerinde sızıverdi.
neyse ben hesabı çıkardım "hüseyin abi senin hesap xxx lira tuttu buna bi senet yapalım" dememle birlikte adam birden sıçradı. ha ha olur tamam yaparız falan dedi. işte o ara ayılmak için masanın üzerinde duran ve benim arabama aldığım torpido parlatıcısına gözü kaydı. garibimin demek ki o kadar içi geçti ki şişeyi kaptığı gibi hemen fıst fıst fıst eline boşalttı ve benim bir damlası bile elime bulaşsa elli kere elimi yıkadığım o iğrenç şeyi başladı yüzüne, ensesine sürmeye.. gözlerini kısarak da "oohh valla ilaç gibin geldi laa mikenmel gohuyomuş bu abisini" falan demeye başladı. * lan arkadaş o anda bozuntuya da veremedik. abi o parlatıcı kolonya değil falan desem "aliminyum parlatıcısı mı agasını" diyecek. o yüzden ağzımı açmadan senetlerini yazdım ve gitti olan benim parlatıcıya oldu.
