izlediğim romantik komediler arasında baş tacı ettiğimdir, kurgusu, oyunculukları pek bi şahanedir, billy wilder in emeğine sağlık bir hayli özene bözene çekmiş filmi. mantık adamıyım ben, hayata sadece mantık penceresinden bakarım diyen çatlaklar için elbette bazı mantık hataları mevcuttur ama dediğim gibi izlediğim en iyi romantik komedidir. fakat o değil de ben bişiye takıldım onu demeden edemeyeceğim;
--spoiler--
arkadaş bizim esas oğlan barda tek başına içerkene bunun hoşlandığı kızı patronu esas oğlanın evinde götürüyordu ya, tüylerim diken diken olduydu o sahnede. gerçek, dedim bu nasıl romantik komedi, baya dram bu. sonra kovdum bu saçma düşünceyi kafamdan tabii de o sahneyi, o hüznü unutamam ben. garibim biraz işte, hem beğendim diyorum çok güzel romantik komedi diyorum, hem de gidiyorum filmin en dramatik sahnesini baş tacı ediyorum, unutamıyorum.
--spoiler--
