deli olduğunu kabullenemeyen yazarların sığındığı limandır. bir duyguyu en ince ayrıntısına kadar anlatıp okuyucuya ulaşmak varken, okuyucuyu kendi düşünce dünyasının içerdiği anlamlarla baş başa bırakmaktır. yazı yazmaktan korkan kişinin kalemidir şiir. az sözle çok şey anlatmaya çalışır. sözcüklerin sayısı azaldıkça çağrışım yapacak hislerin, duyguların sayısıda azalacaktır. saygıyla.
karanlığın sesini duydum dün gece
konuştu sanki benimle hece hece
ona sensizliğimi söyleyince
çekip gitti odamdan gizlice
deli olduğumu düşünen tek o değilmiş
duman kaplı odama sensizliğin kokusu sinmiş
akılda kalan belki yırtık bir resimmiş
yürekteki umutların hepsi silinmiş
geceye yürüdüm dün akşam
dedim ben hep burada kalsam
güneşsiz sabahlara uyansam
kimsesiz bir çocuk olsam
gece kalbine almadı beni
git dedi bul içindeki seni
kalbinde besleme sebepsi kini
gönlünden geleni dinle kendi sesini
sığınacak bir liman yok bana
bende yenildim geçen zamana
söyleyeceklerim olursa sana
dinleme beni hiç konuşma
beynime pranga bağladın
sen gittin ardına bakmadın
bir gülüşünle yeniden umutlandım
kavuşmak imkansız anladım
