hayat meşgalesinde kimi zaman insanın aklına gelen bir duygu, baba olmak.
ben kendi açımdan baba olmak kalıbını henüz hayatımda bir yere oturtmuş değilim. bir sorumluluk biniyor. sorumluluktan kaçıyorum anlamına gelmesin bu. insan her şeyi düzgün olsun ister. bir düzeni olsun ister. rayında ilerlerken çocuk sonradan konumlanır bu raya. önemli olan bu rayı inşa edebilmek.
bir gün baba olursam belki çevreme karşı daha merhametli olabilirim. belki o zaman vicdanım sızlamaya başlar, vicdanım yıkar beni ve yıktıkça da kendime gelirim. abimin yıllar yılı arkasından taşlamalar dizmiş ben, onun şimdiki düzenini görünce gıpta ediyorum. insan daha bilinçli hareket ediyor oluyor baba olunca sanırım.
