bugün sana son kez beni arama dedim. evet bugün doğum günündü ve ben kutlamadım da. bugün sana son kez bitsin dedim ve bugün gerçekten son kez sana bir şeyler yazmak istedim.
hayatımdaki en büyük mutluluğumdun sen benim. beni ben yapandın sen. bir insan için nelerden vazgeçebileceğimi, neler yapabileceğimi, ne kadar sevebileceğimi, ne yalanlar söyleyebileceğimi gösterdin bana. ilkimdin sen benim. ilk kez bana baktığında gözlerinin içi gülen birini gördüm demiştin. dalga geçmiştim ama haklıydın. sonrasında bir daha hiç o kadar mutlu olamadım ben. geçen doğum günün için yaptığımız turtaya bakıp saatlerce gülmüştük beraber. görüntüsü de tadı da iğrençti ama o benim yediğim en son ve en güzel turtaydı. sırf ben seviyorum diye buzdolabını dondurmayla doldurmuştun. maç izlerdik beraber anlatışındaki heyecanı görmek için kaç kez ofsayt anlattırdığımı hatırlamıyorum bile. ama itiraf ediyorum hala anlamadım ben onun mantığını. sırf senle olduğum için mutlu ederdi beni o hiç anlamadığım futbol. yaptığın kıskançlıkları o çok sinir olduğum eski sevgilini, bir türlü adam edemediğim saçlarımla dalga geçişini, o hiç anlaşamadığım arkadaşlarını, bazı konularda o çok sinir olduğum umursamaz tavırlarını şimdi gülümseyerek hatırlıyorum. geçmişi karıştırınca aklıma ilk bunlar geldi ben de hiç korkmadan hatırladım son kez. sen haklıydın kendime ait bir hayatım vardı benim daha çok küçüktüm ben. sevgilim dostum babam oğlum arkadaşım aşkım herşeyim olmuştun sen benim için hayattaki en büyük deneyimdin ama şimdi kendime ait bu hayatı yaşamak için izin ver bana. seni tamamen unutmama izin ver artık yoksa hep yarım yaşayacağım bu hayatı. hem üzgünüm hem de mutluyum şimdi, son yazımı yazdım sana aklıma ne geliyorsa. hep dalga geçerdim bu sözle ama ilk kez ciddi ciddi söylüyorum sana, kendine iyi bak hoşçakal....
