ikilemde kalmış insandır. Kimse onun ne düşüncelerle oraya geçtiğini bilmez. Bakar cam kenarı boşalmıştır. Der içinden "Cam kenarında oturan adam kalmış. Bir sürü de poşetim var, oraya oturayım, onları da yere koyarım. Zaten son durakta ineceğim kitabımı da açar okurum, kimseye kalkarken rahatsızlık vermem, ben de rahatsız olmam." Ama tam kalkmaya yeltenirken aklına kalkınca yanındakinin ne düşüneceği gelir. ikilemin alası burasıdır işte. Kalksa adam üzülecek, gelip uludağ sözlüğe entry girecek onun hakkında, kalkmasa kendisi rahat edemeyecek, yolculuğa berbat geçecek. Sonunda cam kenarına gider ve yanında oturduğu adamı derin düşünceler içinde bırakır. Benim yapamadığımı yapmış olur yani. Helal olsundur. Cam kenarı ona feda, yanından kalktığı adam da kurban olsundur. **
