1997 yılıydı. U2 yeni çıkan 'Pop' albümlerine 1995'te 'kaybolan' Fehmi Tosun'a dair başlıktaki notu düşmüştü. Hikâyeyi, AiHM'e uzanan kayıplar mücadelesini yılmadan sürdüren eşi Hanım Tosun anlattı. Tosun ailesi Bono'yla tanışıp teşekkür de etmek arzusunda
PINAR ÖĞÜNÇ (Arşivi)
Takvimler 19 Ekim 1995i gösteriyordu. Beş çocuk babası, 36 yaşındaki Fehmi Tosun, istanbul Avcılardaki evinin önünde, ellerinde telsiz ve silah olan kişiler tarafından beyaz bir Renault araca bindirildi. Çocukları, eşi çığlık çığlığa bağırırken Fehmi Tosunun son lafı Beni öldürecekler oldu. Renault, etrafına tutunan çocukları sürükleyerek, gün ortasında, mahallelinin gözleri önünde uzaklaştı. O günden sonra Diyarbakır, Liceli Fehmi Tosundan bir daha haber alınamadı.
Eşi Hanım Tosun çalmadık kapı bırakmadı, altı ay içinde Türkiye sınırları dahilinde hukuki yollarla bir yere ulaşılamayacağı netleşince Avrupa insan Hakları Mahkemesiine başvurdu, güvence altına alınmış yaşam hakkının, ayrımcılık, işkence, kötü muamele ve insan onuruna ait muamele yasağının, etkin yargılanma hakkının hesabını sormak istedi. Bir yandan insan Hakları Derneğiyle (iHD) birlikte tüm kayıp yakınları her cumartesi Galatasarayda o malum noktada buluşmaya başladılar. Hanım Tosun, şimdiye dek sayısı neredeyse 300ü bulan Cumartesi Anneleri / insanları buluşmalarından çok azını kaçırdı. Çocuklarını o meydanda büyüttü. Kendisi de gözaltına alındı, tehditlerle karşılaştı. Eşinin akıbetini asla öğrenemedi ama peşini bırakmadı.
1997de faili meçhul cinayetlerden adlı adınca söz edilemez, az insan sesini çıkarabilirken, çok uzaklardan beklenmedik bir omuz gelmişti. O cumartesi buluşmasında Hanım Tosunun etrafında yabancı basından bir sürü kamera, fotoğraf makinesi vardı. Çünkü U2, yeni çıkan albümleri Popun kartonetine, Türkiyede kaybedilen Fehmi Tosunu hatırlayın yazmıştı.
Daha çok da bu mesaj üzerinden doğan, U2nun Türkiyeye insan hakları ihlalleri yüzünden gelmediği efsanesi seneler içinde büyüdü; sahne boyutları, stadyum konseri tertiplemenin müşkülatı falan gündeme gelmedi pek. Olsun, yine de başta niyetleri iyiymiş. 2000 yılında http://www.chivi.com un başlattığı madem öyle, U2 Diyarbakıra! imza kampanyasından haberdar olsalardı, belki işler değişirmiş.
