malum dün kadir gecesiydi akraba eş dost herkes aranıyor ve kutlanıyordu. bunun yanında tabi ki sohbetlerimizde "ne yapıyorsun?" sorusu olmazsa olmaz. "maç izliyorum" dedikten hemen sonra "ne maçı? ben var mısın yok musun izliyorum çok heyecanlı" dediklerinde gözlerimi diego lugano gibi açıp bülent korkmaz gibi zıplayıp dirsekler atarak kendimi sakinleştiriyorum.
ulan milli maç lan bu. üstelik senkronize attan düşme de değil, basketbol. acun siksin beyninizi, izleyin.
