elif şafak'ın ilk romanı. kullandığı dil dolayısıyla insanı kendine çekiyor kitap. zaman zaman okuyucuyu sıktığı doğru olsa da harika bir dil kullanılmış. açıkçası, ihsan oktay anar'ın bir kitabını okuyormuşum gibi hissettim bu kitabı okurken. birbirinden çok bağımsızmış gibi görünen birçok olay olmasına rağmen sonunda bir şekilde bu olayların birbiriyle bağlanması çok hoş olmuş. okuyucuyu merakta bırakan ve düşünmeye sevkeden bir kitap.
