ben çocukken alaturka tuvaletimizde bana ait yani ayağıma göre küçük bir terlik vardı. bir de bizimkilerin kullandığı büyük terlik. ben, benim terliği giyip çömeldiğimde, büyük terliklerle konuşmaya başlardım. evet, bildiğin konuşurdum ihtiyacımı görene kadar. kankamdı terlikler. * çocukluk işte...
