mevlana bi ömürle tanımlamış biz bi entryde cevaplayacak değiliz..
sözümüz tam olmasa da esirgeyecek halimiz yok, sevgiye dair..
sevgi'yi ilk annede yaşar insan, ilk onla hisseder, ama nankörlük gereği, insnalık gereği daha doğrusu, daha ilk öğrendiği şeyi satıverir. sevgiyi bi kızın omuzlarında arar, anne omzunda anne şefkatine sığınıp emzik istediği güne muhalifçe, inatla ve tabi nankörce..
nanköre nankörlük eder sevgi, inadına kavuşturmaz sevenle sevilenin yüreğini, yakar birini, kör eder ötekini, aşka dönüşür illa, nankörlük ettirir nanköre.. nankörlük eder nanköre..
yeter!
şimdi bi milyon vicdan yapıp hakkı hukuku kendi yanıma çekmek isterdim ama, böyle nankörlüğe kıl oluyorum, kılımı da kıpırdatırsam nankörüm.
bi gün olsun annenizin gözündeki şefkati görmeden, önemsemeden başka gözlere gitmesin gözünüz, caymasın gerçek gözlerden, kaymasın el gözlerine, hele kem gözlere denk gelirse, bulanmasın gözleriniz..
