okulda çok muhabbetimin olmadığı sadece birkaç ortak arkadaşımız olan bir kız vardı tesadüfen çarşıda karşılaştık ve muhabbet etmeye başladık yaz aylarının gelmesiyle giymiş askılıları açmış degajeyi bakmayayım diyorum ama kızın kolları yanmış tatile henüz gidemediği için diğer yerler bembeyaz amele yanığı yani bir de üstüne nadide sultan gibi göğüsleri var insan tahrik olduğundan değil refleksle bakıyo bu sütlü çikolta desenlere. neyse kızın anlattıklarını dinleyim derken yine gözüm kaydı ve hemen kafamı kaldırdım kız anlatmayı kesmiş gözlerimin içine bakıyordu birden tırstım heycana kapıldım ve hemen eee..kolyen de çok güzelmiş dedim ve hayatımın hatasını yapmış oldum kızın kolyesi falan yoktu. geri kalanları anlatmıyorum çünkü yazmak bile beni terletti. keşke yer yarılsaydı da içine girip hiç çıkmasaydım dedim.
edit:final bölümünü anlatmam için gelen baskılar üzerine;
kolyen güzelmiş sözleri üzerine o da nası yani der gibi göğüslerine baktı tabii aynı anda ben de baktım sonra yine gözlerini bana dikti ve ''ne demek oluyo yani şimdi bu'' dedi ben gülerek ''ee şey şaka yapıyorum canım heheh espiri yapayım dedim işte yoksa biliyorum kolyen olmadığını'' falan dedim ama iyice sıçıp sıvamıştım daha sonra klasik kız tribini yaparak ''salak mısın nesin'' dedi ve arkasını dönüp çantasını çeke çeke hızlı adımlarla ilerledi ve ben kalabalık arasında koşmak koşmak istedim o andan, o caddeden, o hayattan 1 saatliğine ayrılmak ve hiçbir şey yapmadan uyumak istedim.
kızla bir daha konuşmadık haliyle ve ben artık kızların göğsüne bakmıyorumm.. desem yalan olur herkes kadar bakıyorum işte.saygılar.
