okulun en yaramaz ve en tembel öğrencilerindendir. mutlaka kendisi gibi 3 5 tane munzur arkadaşı vardır. bu arkadaşlarıyla öyle garip bir iletişimi vardır ki bu yüzden bir kamyon sopa yemiştir öğretmenlerinden. öğretmenlerin tabiriyle ''laubalilik'' en iyi yaptığı şeydir. asla uslu durmazlar. veli toplantısına velilerini çağırmaz, tahtayı bir kerecik olsun silmezler. işleri güçleri milletle alay etmek, en küçük boşlukta kahkaha atmaktır. sabahın köründe bile munzurdurlar. bunlarda utanma arlanma yoktur, müdür yardımcısının ve öğretmenlerin bakışları arasında istiklal marşının sonuna doğru kıkır kıkır gülerler, diğer öğrencilerin adaptasyonunu bozmak için ellerinden gelen her şeyi yaparlar. sınıfın kış köşesinde yani 4 mevsim panosunun altında oturur, sınıf başkanını sallamazlar. daima gülmeye ve haşarılığa programlanmış robotlar gibidirler, beslenme dersinde yumurta kokutanlardan nefret ederler. ama tüm haşarılıklarına rağmen devamsızlık yapmaz, cumhuriyetin kuruluş yılını ve atatürk ün doğum tarihini unutmazlar. önlük düğmelerinden en az bir tanesi kopuk yaşarlar ama asla okuldan kopmazlar. ama nedendir bilinmez, 2 kıtasını okumakla yükümlü oldukları istiklal marşının sonunda bir türlü kendilerine hakim olamazlar, adeta gülme krizine girerler. neye güldüklerini isviçreli bilim adamları bile çözemezler, siz bugüne kadar böyle bir araştırma gördünüz mü. *