abdullah öcalan kısaltmasıdır. abdullah öcalan çizgisini savunanlara verilen ad'dır. değerli sözlük yazarları nedense küfretmeyi, hakaret etmeyi, beğenmediği şeylere tu kaka demeyi marifet sayıyorlar. bu alanı yazmak için, fikir beyan etmek için değilde küfür etmek için kullanan arkadaşlarımızda var ne yapalım.
aynı hakaretleri said-i nursi'ye de edermiydiniz acep? edersiniz tabii. sizden, senden olmayan herkes düşmandır değilmi? başınız göğemi eriyor acep böyle yazınca? oysa, bu ülkenin bir türk, kürt vb. sorunu var, bunca insan öldü, ama artık ölmesin, bunun için ne yapmak lazım, ne söylemek lazım diye düşünmek zahmetli bir iş olsa gerek. sanırım okumayı ve sorgulamayı unutan bir nesil olduk. Geçenlerde bir ile ziyarete gittim ve bir "tunceli gazisiyle" görüştüm. kendisinin "gazi" olduğu dönemde 15 arkadaşım "şehit" oldu dedi sohbet esnasında. sonrada devletin kendisine iş vermediğini, aç açık kaldığını, hatta kullanılmışlık hissi taşıdığını, "verdiler bize gazı, sürdüler dağa" gibi şeyler söyledi. uzun uzun yaktıkları köyleri, yıktıkları evleri anlattı. tek bir soru sordum; gene askere çağırsalar gene aynı şeyleri yaparmısın dedim? -"evet gene giderim" dedi. peki az önce yaptıklarının bir çoğunun doğru olmadığını, hatta kullanıldığını anlattın ve gene giderim diyorsun, neden diye sordum? - "Yapacak işim yok" dedi.
düşünmek insana mahsustur. bu toplumun hiç birşey demeden ve yapmadan önce düşünmeyi öğrenmesi gerekiyor. düşünürsek belki insan olduğumuzu ve insanca nasıl yaşayabileceğimizi tartışabiliriz. yoksa böyle önüne gelene sayar söver, yıkmaya devam ederiz, dilerim yapmayı hatırlayanlanlardan olursunuz. yıkmak kolaydır. yeni bir şeyi yapmak, yeni bir hayatı kurmaksa gerçekten zor.
che, "imkansızı iste" der. eğer barış, imkansızsa ki öyle olmadığını biliyorum, ben o imkansızı, barışı istiyorum. küfretmeden, herkesin insan yanının olduğunu düşünerek, samimiyetle. yoksa bu kan, önümüzdeki birkaç nesili daha boğmaya devam edecek.
