az önce mutfağa gidip pilavdan ayaküstü 1 kaşık yiyerek odama dönmek üzereyken, mutfakta açık kalmış televizyon sayesinde, içinde geçen bir diyaloğa şahit olduğum dizi.
kadın gece vakti bir yurdun kapısını çalar, karşısına güvenlik elemanı çıkar.
kadın: bir çocuğu arıyorum. güvenlik: yarın gelin hanfendi. kadın: 10 yıl 2 ay 4 gün önce doğmuş bir çocuğu arıyorum.
bu arada gecenin bir vakti, arka tarafta bir çocuk olanları dinlemektedir.
daha sonra tüm yurt gece gece emreyi aramaya koyulur. çocukalardan biri "bizim annemiz yok. bari emrenin annesini bulmasına yardım edelim." acitasyonundan da geri kalmaz. klasik ayı evladı güvenlikçilerin aksine yardımsever güvenlikçi ise gece gece yapılan bu ani aramaya hiç karışmaz. hatta kadına emre nin fotoğrafını getirerek yardımcı olur. emrenin ise gecenin köründe onlarca çocuk tarafından neden yurdun bahçesinde arandığı muammadır.
sorulduğunda "insanlara bir şeyler anlatmak istiyoruz, onlara dünyanın farklı yönlerini, ilahi adaleti göstermek istiyoruz" diyebilcek dizi yapımcıların bu tip saçmalıklara dikkat etmemesi o gösterilmek istenenlere gölge düşürmüyor değil.
