Çocukluğumda gerçekleşen hadisedir. Tren yolunun karşısındaki esnaflardan Görgü şaitlerinin anlattığına göre Hikaye özetle şöyle;
Sevgililer tren yolunun kenarındaki çimenlerde bir süre otururlar. Bir süre sonra ayağa kalkarlar ve bağıra bağıra tartışmaya başlarlar.
kız : sen beni sevmiyorsun.
çocuk : ispat etmek için daha ne yapmam lazım, trenin önüne mi atlayayım?
kız : evet atla da görelim.
çocuk : iyi, seni seviyorum...
kız : git başımdan, sevmiyorsun beni işte
Çocuk raylara doğru yürür ve tam rayların kenarında durur, kız peşinden gider. tutar çocuğu kolundan ve çığlık çığlığa ağlamaya başlar, kenara çekmeye çalışır.
kız : dur saçmalama ne yapıyorsun?
çocuk : seni seviyorum sadece ve bunu görmeni istiyorum
kız : tamam, anladım, hadi ne olur bırak bu saçmalığı.
bu arada görgü şahidi olan esnaflar da olaya iyice dikkat kesilirler, ama çocuğun gerçekten böyle bir şey yapacağını düşünmediklerinden ve iki sevgili arasına girmek istemediklerinden yolun karşısından izlemeye devam ederler.
kız : aptaaal, tamam ben de seninle burada duracağım o zaman
çocuk : seni seviyorum.
tam bu sırada tren görünür, hızla yaklaşmaktadır. kız da çocuğun yanında durmaktadır. Esnaf artık tren sesinden sevgililerin ne konuştuklarını duyamaz.
iki sevgili rayların kenarında durur. Trenin gelmesine 10-15 metre kala, çocuk kızı kolundan tutup savurur kenara doğru ve kendini trenin önüne atar. Kız kenarda yere düşmüş ve çığlıklar atarken çocuk da sevgisini ispat eder.
