Mezardaki ninesinin kemiklerini sızlatan, ninesinden beddua üstüne beddua yiyen yazar. Ninesinin "Bize insan gibi yaşama hakkını veren Atatürk'e dil uzatıp da beni mezarımda ne diye dört döndürüyorsun" diye kendisine beddua ettiğinden eminim.
Annem bana hep "aman evladım, her yaptığına her ettiğine dikkat et, kimse ne biçim çocuk yetiştirmiş diye bize söylenmesin" derdi; demek ki korkusu böyle bir şey olmammış...
