elinden kaçıp giden kişi içi söylenmiş söylenirkende boğazda bir yumru gibi kalan cümledir.
ben çok sevdim...
senden şimdi o diye bahsetmek ne kadar anlamsız geliyor bana anlatamam. herkez der ya hani on yedi yaş hayatının en güzel yaşıdır. ben de on yedi yaşımda tanıdım seni hani yazdı. ilk gördüğümde elini tutmalıyım dediğim ilk ve tek insandı sen. beni şiir yazmaya zorlayandın sen. geceleri uyumak sabahları uyanmak için tek nedenimdin. şimdi ise bir kaç pişmanlık kelimesi. günüm, güneşim, dünynyamdın. ama benim cesaretsizliğim bir türlü açılamadım sana. açıldığım da ise her şey çok geçti biliyorum. karşımda başka birinin elini tutman kadar absürttü belki de. hemde bile bile. keşke beraber olabilseydik. hiç tutamadığım ellerini bıramazdım işte o zaman. umarım bunu okuyorsundur. umarım...
