bizlere rüya gibi bir sezon yaşatan futbolcu... geldiği ilk sene çok eleştirilmesine rağmen attığı kritik gollerle fenerbahçe'nin şampiyonluğuna katkı yapmayı başarmıştı. ikinci sezonunda ise müthiş şampiyonlar ligi performasıyla bizi büyüleyecekti.
ondan sonraki sezon ise deivid'in kariyeri için olumsuz anlamda dönüm noktası oldu. ayağının kırılması ve hemen ardından gelen annesinin ölümüyle büyük bir yıkım yaşadı ve 2 yıl boyunca kendisini toparlayamadı.
bu sezon başında fenerbahçe'den ayrılması hem kendisi hem de fenerbahçe için en doğrusuydu belki. bizi en çok sevindiren olaylardan biride kendisinin ayrılma şekli oldu. uzun zaman sonra bir futbolcumuz giderken mutlu ayrıldı. gittiği gün kanalımıza röportaj verdi. son yıllarda o kadar alışmıştık ki sessiz sedasız giden adamlara...
biz deivid'i galatasaray maçında attığı golden sonra tüm zamanların en iyi sol beki roberto carlos ile birlikte yaptığı yengeç dansıyla, her daim yüzüdeki gülümsemesiyle, sakatlıkltan sonra çıktığı ilk maçta attığı golden sonraki gözyaşları ve özellikle galatasaray'a attığı gollerle hatırlayacağız. unutmadan, nasıl çağırıyorduk maçlardan önce tribüne;
