idealizmi çok gülünç bir şekilde tasvir etmiş kitap. yıldırım çarptığında materyalist naparmış, maddi şeylerle ona karşı önlem almaya çalışırmış. ama idealist naparmış? hemen allahım sen bizi koru diye dört dolanırmış. şimdi düşünün, yıldırım çarptı, hegel oturduğu yerden kalkıyor da dolanıyor evin içinde allaaam sen bizi koru diye. piii.
hegel'den, freud'dan bahsediyor ama acayip şekilde yüzeysel. yani acaba fikrimi değiştirir miyim biraz okusam diyen adamın tedirginliğiyle yazılmış sanki kitap. kardeşim açsana sen iyice bi hegel'i? freud'u? tamam materyalizme paralel şeyler dememişler ama böyle de çocuk gibi freud çiştir, boktur, siktir edin bunları denmez ki. bi an idealist olasım geldi. ama materyalizm candır canandır. bırakılmaz.
