boyle bir cephe calismasi ne yazik ki yapilamamistir. halbuki buyuk bir gereklilikti.
boykot su demektir; kurallari onceden belirlenmis bir oyuna bas kaldirmaktir.
'hayir' ben bu oyunu oynamayacagim demektir.
asagi tukurup sakali, yukari tukurup biyigi islatmak yerinie yuzunuze tukurmeyi tercih ederim demektir.
sizin sisteminize alet olup onu mesrulastirmayacagim demektir....vs
bir seye etki edebilecegimizi dusundurttuler hep bizlere. bazi seylerin yolunda gitmesi bizim elimizdeymis gibi gosterdiler. sanki yaptigimiz secimler ulkenin kaderini belirliyormuscasina kandirdilar. sanki ulkeyi yoneten baskalari degilmis gibi...zengiler istese sanki ulkenin altini ustune getirmezlermis gibi...amerikan sirketleri parayi ulkeden cekse milyonlarca kisi acliktan olmeyecekmis gibi....
halbuki gercekler farkliydi.60-65 yildir baska ulkelerin destegiyle 'gelismekte olan ulke' olduk hep. en azindan 15-20 farkli secim yaptik ama hicbiri kaderimizi degistiremedi. hala aclik, hala yoksulluk, hala issizlik, hala dinsel somuru, hala baski, hala iskence, hala hapishanelerden cikan tabutlar...
neden bu kadar israrciyiz ? hala anlamadik mi bizim oy vermemizin bir seyleri degistirmeyecegini ?
hala anlamadik mi bir seylere 'etki etmek' isterken aslinda 'alet oldugumuzu' ?
anlamadik mi bizi nasil da kendi somuru duzenleri icin kullandiklarini ?
bu bir oyun. hem de zarlari hileli bir oyun. biz ne kadar kuvvetli atarsak atalim zarlar hep 2-1 gelecek... onlarinki ise duses.
artik bir seyleri sandikla degistirebilecegimize inanmaktan vaz gecelim. biz tasin altina elimizi koymadikca hicbir sey daha iyi olmayacak.
boykot ve sonrasinda halk anayasisi icin orgutlu mucadele tek sansimiz.
