çay bahçesindei tahterevallide masum masum sallanırken salak bir kadın küçük çocuğunu önüme oturttu, bir süre sonra annesi kadar aptal olan çocuk önümden atlamaya kalkışınca gerisin geri belimin üstüne düştüm, çocuk da benim üstüme düştü. sonra başka bir kadın, çocuğun beli kırıldı diye ortalığı velveleye verdi. millette bir telaş bir telaş, annem resmen geberdi korkudan. eğer imkanım olsaydı o çocuğu döverdim ama annem ambulanstan hızlı yetişmiş ve beni kucağında acile götürmüştü. tabi belimin kırıldığı falan yoktu. sadece çok pis korkmuştum. sinirlerim bozulmuştu sadece. öyle bir nefret ettim ki küçük çocuklardan, onlardan sadece başıma bela geleceğine inandım. hala küçük çocuk görmekten nefret ediyorum. hala nefret ederim lanet olsun. çocuk görmeyi sevmem hala.
