lise yeni bittiğinde, üniversitenin ilk yıllarında nisbeten daha sık yapılan fakat zaman geçtikçe sıklığı azalan hadisedir.zaten herkes ayrı bir şehirde okumaya gitmiştir artık istesen de öyle eskisi gibi toplanamazsın ancak bayramlarda tatillerde işte.
eğer ankaralıysa bu grup, genelde dost ya da ykm önünde toplanılır, sonra nereye gidilecekse gidilir, çoğunlukla bahçeliye geçilir.
bir de şöyle bir yanı vardır, sen büyük bir heyecanla arkadaşlarla buluşursun ama bir şeyi unutmuşsundur:artık hiçbir şey eskisi gibi değildir, ne kadar kabullenmek zor olsa da sen de dahil herkes kendine yeni bir hayat kurmuştur zira eskiden her gün görüştüğün arkadaşlarınla konuşacak konu bulmakta bile zorlanabilirsin çünkü artık herkes farklı bölümlere yönelmiştir, ortak konular azalmıştır.
seneler daha da ilerledikçe bu sefer de başka bir boyut kazanır buluşmalar daha doğrusu konuşmalar-muhabbetler.artık mezun olunmaya başlandıkça bu sefer iş hayatından konuşmaya başlarsın, mesleki heyecanlardan-sıkıntılardan konuşursun, hatta hatta ortaokul-liseyi aynı okulda aynı kişilerle okuduysan bir de çocukluğunu bildiğin, beraber büyüdüğün arkadaşlarının bir araya gelip birlikte iş kurmalarından, yavaş yavaş iş adamı-kadını olmalarından bahsedersin, bunlara tanık olursun sonra bir garip hissedersin oha nerden nereye diye bi duygulanırsın içten, eski günlerden, yapılan salaklıklardan konuşur, eski geyikleri döndürüp yad edersin geçmişi özlemle...
