hayatında hiç bir şekilde sevgi, ilgi, takdir, teşekkür görmemiş insanlara mikasa topa ayağın burnuyla abanırcasına ilgi gösterince daha da bir bunalıma iten durum. bazen karşı tarafın kaba etlerinin havalanmasıyla, bazen karşı tarafın hayatında hiç ilgi görmeyişinden mütevellit gördüğü şeyin ilgi olduğunu anlamaması hatta görmemesiyle, bazen de karşı tarafın ilgi görecek bir kişi olmadığını düşündüğünden dolayı gördüğü ilginin altında bir bit yeniği aramasıyla insanı hayattan bezdirir. oysa ki bazen bir insana değer vermek fiili; o insanı gerçekten "değer vermeye değer" biri haline getirmek amacıyla da hayata geçirilebilir. bu noktada anlaşılması gereken nokta, kişinin en fazla kendini hissettiği kadar değerli olabileceğidir. gerisi boşa kürek çekmektir. gel de anlat bunu bana.
