Yaşadığın hayatın yarısını kaybetmektir. Zaten tek'dir ve yerine koyacak ikinci birisi yoktur. Bazen ölüm ayırır, bazen hayat, bazen de kadere yıkarız sorumluluğu. Ama bazen de en iyi arkadaşın kendini kaybettirmek ister. Mani olamazsın. Sebepsiz nedensiz yere uzaklaşır senden.Önce anlam veremezsin tavırlarına. Sonra "ne oluyor, nereye" dersin. Tepkisiz kalır, cevap vermez sana. Sonra da kendi haline bırakır ve ellerinin arasından kaymasını seyredersin. Kaybetmemek adına yapılacak ne varsa yapmak istersin ama, tepkisizliği buna izin vermez. Sonra sen de vazgeçersin en iyi arkadaşından. Hayatının yarısından vazgeçer, yürür gidersin, dönüp ardına bile bakmadan.
