Lise 1 deyken gerizekalı bir ingilizce hocam vardı. Tüm yılımı zehir etti. Ve lise 1 de en önemli derslerden biri ingilizceydi. Anadolu lisesi olduğu için haftalık ders sayısı 10. Onun yüzünden 1 puanla takdir alamadım. 30 kişilik sınıfta onu seven bir kişiyi bulsanız alnından öperim. Tam bir şerefsizdi. Hala da öyle. Ben en yakın arkadaşımla en arkada oturuyordum. O da her zamanki gibi, dersi verimli geçirdiğini sanıyordu. Kendi kendine etkinlik yapıyordu. Zaten okulun son 2 haftası. Kimse de ders dinlemiyordu. Tabii biz de. Arkadaşımla mesajlaşıyordum bir yandan. Fark etmiş de öne çağırdı. Zaten nefret ettiğim bir hoca. En önden, en yakın arkadaşıma mesaj attım. Gözü önünde. Nasıl bir cesarettir bilemem, bana gıcık olduğunu, telefonumu alıp vermeyeceğini bile bile böyle bir şey yaptım. O da anladı ve telefonuma el koydu, biraz kullandı. Özel hayatımı karıştırdı falan. Zorla özür dilememe rağmen, dilemediğimi söyledi. Bir çok problem yaşadım onun yüzünden. Herkesin söylediği söz 'Köprüyü geçene kadar ayıya dayı diyeceksin.' oldu.. Ama ben demedim, 1 hafta sonra da telefonumu aldım.
