sana ellerimi uzattım tut ne olursun. her şey zamana dair birer fasıla değil mi?
zaman mı bizi böylesine yıpratan? yoksa acılarımız,hüzünlerimiz,kalp kırıklarımız mı?
bakışlarımla bile anlattım sana her şeyi korkusuzca anladın mı?
korkmadım,çekinmedim,yılmadım. yaptığım tek şey sadece yüreğimi sana açmaktı.
temiz ve saf bir şekilde geldim sana. ne olur kabul et.
evet seviyorum seni hemde deliler gibi seviyorum. anlıyormusun beni? sen her ne kadar geçmişte kalmış olsan da seni geçmişin ile seviyorum. paramparça olmuş olsa da kalbin. yüreğin hayal kırıklıklarının durmaz yağmurlarına yakalanmış olsa da seni seviyorum ben. şemsiye olmak istiyorum yağmurlara karşı sana. kalkan olmak istiyorum kalbini parçalayacak kör kurşunlara karşı. evet seni seviyorum. üzülüyorum seni böyle gördüğümde korkuyorum seni kaybetmekten ama bil ki şu hayata tutunmam için bana bir anlam kattın. kattığın her anlam için ayrıca seveceğim seni ve hiç unutmayacağım.
sana bu yazıyı yazarken ağlıyorum evet yalan söylemiyorum ağlıyorum. güçlü bir insanı bile ağlatabilecek bir duygudur sevgi. şu an beni hayata bağlayan en büyük şey bir gün sana koşabilecek olmamın vermiş olduğu güçtür.
