"deveyi diken adamı siken" derler ya sevgili okuyucu,
işte adamı asıl siken model budur!
en duygusal zamanlarınızdasınız. seviyorsunuz onu ama bunu onla paylaşmak şöyle dursun, kendiniz dahil kimseye açamamışsınızdır içinizi. bir zaman sonra bu sevgi içinizi kemirmeye başlayan bir derde dönüşür. sabah uyandığınızda mide ağrıları. yemek yemek, su içmek gibi hayati ihtiyaçların birer ızdıraba dönüşmesi...
artık daha fazla dayanamayacak haldesinizdir. içinizde kaldıkça sizi daha da yok edecek bu ızdırabı en azından bir dostunuza anlatarak rahatlama yoluna gidersiniz.
işte o anda hayat her zaman o adamı karşınıza çıkartır. ağlaya ağlaya anlatırsınız derdinizi, aşkınızı ve sevdiğinizin bundan habersiz -belki de kayıtsız- oluşunu. sizi sabırla dinler, dinler, dinler... ve sonunda o can alıcı cümleyi kafanızın içine bir nakış işleri gibi sarfeder. "seviyosan git konuş bence"
ardından "belki haberi olsa her şey farklı olur" "böyle daha mı iyi sence" "kaybedecek neyin var" gibi yarı soru cümleleri ile ilk kurduğu tümceyi destekler ve ardından avına ölümcül bir ısırık atan bir kobranın kurbanının yavaş yavaş kendini teslim edişini izler gibi sizi bekler.
sizse beyninizin her santimetre karesinde söylediği sözlerin yankılanmasıyla aptala dönmüşsünüzdür bile. gardınız düşmüştür. o ızdırabın verdiği yorgunluk sizin sonu büyük olasılıkla hüsranla bitecek olan o yolculuğa tek gidiş biletinizi almıştır.
ulan böyle gudik bir konuya amma şeyler yazmışsın özet gec kafa zükme dediğinizi duyar gibiyim arkadaşlar ama bahsettiğim konuda iki konumda da yer almış biri olarak şunu söyleyebilirim: bunu böyle anlatıyorum ki insanların dikkatini konuya toplayıp durumun ehemmiyetini anlatabileyim.
ha gerek yok okumaya diyorsan o zaman zaten yazının giriş bölümü konuyu yeteri kadar açıklıyor.
özet: dikkat edin lan bu tiplere gaza gelmeyin, getirmeyin.
