yeteneklerine inanan pek yok biliyorum ama 7-8 sene önce ilk izlediğimden beri benim en sevdiğim basketbolcudur bu çocuk. büyüdü, kocaman oldu hala "bu adam" diyemiyorum, bildiğin çocuk. bugün* o uzaktan attığı üçlük sonrası sevinci, ikinci üçlüğünü de atınca o utangaç gülümsemesiyle o kadar doğaldı ki, bir insan bu şirinliğe nasıl gıcık olabilir bilemiyorum.
yalnız söylemeden edemeyeceğim, bir attın girdi, iki attın girdi, koca hücumu değiştirip, zorlama bir üçüncüyü denemeye ne gerek vardı be enderim? önümüzdeki maçlar için de bugünkünden aşağı kalmayacak performanslar diler, öperim.
