gelişmelerden gördüm ve üzüldüm..sonra yazdıklarını okudum, hakkında yazılanları okudum..okudukça ağladım..aslında en çok kendime ağladım; yalan söyleyecek değilim..ölecek olsam -ki öleceğim muhakkak- kimsenin haberi bile olmayacak..sözlükteki yazarları geçtim, etrafımdaki insanların, ailemin bile ne zaman haberi olacaktı ki? çok doldum ama ne desem kestiremiyorum...sanki ne desem ne yazsam yeterince içimdeki elemi yansıtamayacağım gibi hissediyorum..iyi dileklerimi, dualarımı arkadaşın ardından yolluyorum yüreğimle sessizce...böyle işte.........
