bir asker çocuğu olarak sinir olduğum durumdur. asker aileleri doğu batı demeden tüm türkiyeyi dolanırken, asker hanımları gece yarıları uykusuz eşinin nöbetten dönmesini beklerken, asker çocukları okullarına tam alıştım derken bir tayinle bambaşka şehirlerde bambaşka okullara insanlara alışmaya çalışırken, evin çocuğu daha küçücükken seferberlik durumlarında evin babasının aniden valizini toplayıp haftalarca gelmemesi durumunu yaşarken, evinde rahat rahat oturup askerlere laf edip bir de olanaklarından yararlanmak isteği nasıl bir yüzsüzlüktür diye merak edilir.
