1.
-
afili, ağustos, ahtapot, anadolu, ahahtar, anason, angarya, araka, avlu, ayazma, balyoz, barbunya, biber, bodrum, burgaz, cımbız, çinakop, çipura, çiroz, defne, demet, dirgen, despot, domates, efe, eksen, engebe, engerek, enginar, fasulye, fener, fesleğen, fıçı, fırça, fidan, fide, fiğ, filiz, florya, fok, funda, fol, gama, gem, gönye, gübre, güğüm, hamsi, horon, huni, hoyrat, ıhlamur, ırgat, ızgara, ikona, iskemle, istakoz, istanbul, istavrit, istakoz, kalamar, kaldırım, kambur, kangal, karides, katran, kavanoz, kefal, kerata, kestane, kiler, kilise, kimyon, kiraz, kiremit, kodes, kofti, kokoreç, kola, körfez, kukla, kundak, kutu, külüstür, kümes, kütük, lahana, lamba, lazut, levrek, liman, lodos, loğusa, lüfer, madara, mağaza, manastır, manga, mantar, marangoz, mart, marul, maske, mayıs, mazgal, melisa, menderes, mengine, mermer, mersin, metelik, metropolik, mezdeke, midye, mil, moloz, morina, muşmula, moloz, namlu, nato kafa, nevr (dönmek), orkinoz, oya, ortodoks, papaz, palamut, pandik, papatya, pataklamak, patates, patik, pestil, pataklamak, pıhtı, pırasa, pide, pilaki, piliç, poyaz, rafadan, reçine, roka, safra,salya, salyangoz, sardalya, sınır, semer, sıra, sırma,somun, sünger, sütliman, şamandra, şapşal, şırınga, takoz,takunya, tapu, taverna, tavla, tekir, temel, tırpan, tirsi, tonoz, tuğla, uskumru, vaftiz, vatoz, vernik, voli, yakamoz, yalı, yatır, yortu, zargana gibi kelimeler yunanca'dan türkçe'ye geçmiş bazı kelimelerdir.
