Klişe olacak ama iyi adamdı hakkaten öyle koftiden değil harbiden. Sevimli yumurcak bir çocuk, kör kurşunla hayatı kararmasına rağmen ayakta kalmış, kısacık ömrünü sağlık problemleriyle geçirmiş, ama hala iyi olacak kurtulacam, araba alıcam dünya turu yapacam diye hayaller kuruyordu. Dama ne zaman çıktın bilmiyorum ama hakkaten ya sen deliydin ya ben deliydim. Zira ben hayata bu kadar isyankar sense bu kadar sevinç dolu normal bi durum değil ikimizden biri deliydi. Ömrüm boyunca hep okumak okumak okumak dendi bana büyüklerim tarafından hani okuyunca bilgelik de kendiliğinden gelecekmiş gibi, günlerce kütüphanelere kapandım hayatın anlamını aradım satırlarda sayfalarda, doğru dürüst arkadaşım olmamıştı benim ömrümde, bu yönüyle de özeldi damdaki deli benim için hayatın anlamını tartışabildiğim tek tük insanlardan biriydi. Buraya üye olduktan sonra tanıştığım damdaki deli bana bunun okumakla yazmakla alakalı olmadığının en kesin kanıtıdır. Bilginle beni korkutuyorsun falan demiş nickaltımda ama ben kara cahilim be hakan senin yanında. Bilgelik başka birşeymiş sen bana bunu öğrettin.En üzüldüğüm şeylerden biri de, nadiren de olsa karamsarlığa kapıldığında " yalnız ölücem lan " diyodun bak işte bir tek burada yanıldın. Hepimiz senin yanındayız. Bu kaçıncı değerli insan ama cidden değerli insan kaybettiğim hatırlamıyorum. Dün birisini daha hatırladım böyle zamansızca giden. Bloguna şöyle yazmış yıllar evvel :" Gidenler doğrunun olduğu yerde kalanlara yalanlar kalıyor...". Doğrunun yanına gittin sen de. Cenk Erdem kitabını oku bak ha, unutma son zamanlarda hep ordan geyik yapıyoduk. Sen güldüğün yerlerin altını çiz nası olsa aynı yere gülmüşüzdür.Karamsarlığın en yakışmadığı insan sendin galiba, zaten bir tek de bu yalnız ölücem hususunda hata yaptın. Damdaki Deliydin, Damı falan da bıraktın bulutların üzerine çıktın be Hakan... Bu sefer biraz abartmadın mı?
şimdi söyle bakalım:
" Bulutlar ordan bakınca koyuna benziyo mu lan ? "
