bitme olgusunu tarafların hazmetmesi adına uzun süreli ilişkilerde yapılası eylemdir. tekrar başlandığında yaşananlar tarafların, özellikle de bitişi kabul etmek istemeyenin ilişkinin bittiğini anlamasını sağlar. bu yüzden de ilk bitiş anında o'nsuz dünyaya adaptasyon sorunu çeken, tabiri caizse "dağıtan" kişi yeniden başladıktan sonra o'nsuz bir hayat da olabileceğini, o'nun ise hayatında yer alan ve yer aldığı yaşam kesitini güzelleştiren bir şans unsuru olduğu gerçeğini sindirir. kısacası bu tekrar başlangıç hem o'nun artık insanın kendi yaşantısının bir parçası olmadığını kabul ettirir hem de o'nunla bir zaman tanışılıp hayatın bir bölümünün paylaşımını gerçekleşmesine imkan tanıyan kadere teşekkür edilir. böylelikle o artık olmasa da kişi için hep pozitif bir anlam olarak kalpte ve zihindeki yeri korumuş olur.