her gün gördüğünüz ve sevdiğiniz insanı bir daha görmeyeceğini bilmektir bu şaşkınlık kendinize yediremez hazmedemezsiniz hala ilk gün ki gibi şaşkınlığı korursunuz.
herkes ölebilir ama bu onu kabul etmemiz anlamına gelmez.
her bayram elini öptüğüz biri öldüyse önümüzdeki bayram onun olmayacağını bilmek elini öpememek insana koymaz mı?
yada aynı yatağı paylaştığınız korkuğunuzda kollarına dolandığınız insanın o yatakta bir daha olmayacağını bilmek o korkuyu arttırmaz mı?
yaşamayan bilemez ölüm insana şaşkınlıkların en büyüğünü yaşatıyor.abartılmayı hakediyor.
