bak ne güzel demişsin sen, kendi içimden geldiği için diye. zaten mükafatı verecek olan Allah'tır ve ona kalmıştır bunun hesabı. burada o pekiştirici bir rol üstlenir. iç tutarlılık konusuna gelmeden önce "iyce boka sarmış bu dünyada iyiliği ister cennet sevgisi ile ister cehennem korkusu ile yapsın" düşüncesi aklına geliyor adamın.
tamam bunu kimse inkar etmiyor, ama herkesin de senin kadar güzel huylu olmasını bekleyemezsin ki, ayrıca şunu eklememe izin ver lütfen:
en güzeli ve tasavvuf büyüklerinin uyguladığı ne cennet özlemi ne de cehennem korkusu'dur, o sadece Allah rızası ve insanlık için yapar ne yaparsa. iyi de bundan güzel bir şey var mı? teşekkürler...
