başlığı görüp hey gidi çocukluk ne güzeldin sen be dedirten, çocuklarının sırf boğazlarından iki üç lokma daha fazla geçsin diye annelerin geliştirdikleri yöntemlerden biri..
hemen bir anı...
annem o zamanlar işi abartmış ve şekerli yoğurttan sonra yemeklere de şekeri basmaya başlamıştı. patates yemeği yemediğim için içine şeker dökerdi, patatesleri çatalla ezer bulamaç kıvamına getirir etinden yemesemden suyunda da faide vardır mantığıynan yedirirdi. deme yemekleri seçen lappidik bünye bunu sever, yerdi. annem de üşenirdi muhakkak ama yapardı..şeker hastası olmadık şükür ama aklımız kestiğinde ana kıymeti bildik vesselam.
