tiyatrocu mesleğini bir iş gibi görmez. çok özlenen bir sevgili nazı ve edası vardır tiyatroda, tabiki oynayan kişi için. tiyatro kendini ağırdan satar her gün yeni bir süpriziyle kendisine daha çok bağlar oyuncusunu. bu nedenle para getiren bir meslekten çok, uğruna çok şey feda edilen bir aşktır.
