gece saat 03:00...kahrolası telefon çalmak bilmiyor...9 gün oldu...ondan haber alamadığım tam 9 gün...24 saatle çarpınca ömür gibi geliyor insana...bitse ya...daha 25 yaşındayım!kendi can korkumu taşımak hiçbir şey değilmiş,anladım.hani bir pazarlık imkanın olsa "beni böyle bekletme allahım,illa ki bir nefes alacaksan benim nefesim olsun" diyeceksin..bir pazarlık imkanın olsa...
sabaha karşı saat 05:00...kaç ay oldu...bazen 4 günde bir çalan telefonla yalnızca -iyiyim? deyilebilen yalan yanlış cümleler...biliyorum...iyi değilim...biliyorum...iyi değil...ama öyle söylüyoruz birbirimize...-iyiyim! kendimizle ilgili bir derdimiz yok ki zaten...o iyi olsun yeter...
öğlen 04:00...gideli tam 67 gün olmuş bugün...belki toplam bir saat telefon görüşmesi...sonunda izin tarihi...15 gün..az mı? yine gidecek,yine o sancılı beklemeler,döner mi dönmez mi bilinmez gitmeler yine başlayacak ama olsun...15 gün...az mı?
böyle geçen tam 3 yılın sonunda(daha ne kadar böyle yaşayacağız bilmiyorum) izin günü orduevinde neredeyse (!)beleşe kalıyoruz!evet!hiçbir şey ödemiyoruz yediğimiz içtiğimiz karşılığında neredeyse!hiçbir bedel yok...korku yok,kaygı yok,beklemek yok...yalnız oturduğumuz yerden enrty giriyoruz!o kadar rahatız ki...sırf beleşe(!) yiyip içmek için subay oldu benim eşim...dışarıda çaya 2 lira vermeyelim nasılsa orduevinde 300 kuruş diye dağda nöbet tuttu gecelerce...bir çorbaya 5lira vermemek için kayaların üzerinde yattı!evet! hepsi para için!kesinlikle kapanmalı orduevleri!!!kimse beleşe(!)yaşamamalı...herkesin herkes üzerinde hakkı vardır din kardeşim...elbet gün gelir ödenir...bu ülkenin askerinin subayının rütbelisinin erinin ne çektiğini bilmeyen,ailelerinin ne bedel ödediğini bilmeyen zihinlere(!)( ki bu zihin kelimesini cümlede yer tutsun diye koydum yoksa bu tipler için zihin bir şey ifade etmiyor )hakkımı helal etmiyorum...eşitlikten bahsetmişken,emin ol eşit değiliz...hem de hiç!
