kafasına koymuştur bi kere gitmeyi. ne dersen de vazgeçirmezsin. ağlarsın, zırlarsın.. ama yine de gidicektir o bi kere.. bilirsin sonunun böyle olucağını az çok. bilirsin o yokken uykulardan uyanıp kendi kendine "gitme!" diye diye ağlayacağını, hıçkırıklara boğulacağını, zaman farkı olmaksızın gece, gündüz sadece onu, onunla geçirdiğin günleri düşüneceğini, soranlara seni anlamayacakları için hiç bişey söyleyemeyeceğini, yoluna o olmadan keşke'lerle devam edeceğini.. hepsini bilirsin aslında.. ama bütün bunları düşünürken o giderken "gitme!" diyemezsin.. işte o giderken diyemediğin sözcüktür gitme..
