malum her insanda var olan gülme, tebessüm etme, bir nevi deşarj olma sayılan mizah ihtiyacı farklı şekillerde giderilir.
işte bu önemli sayılabilecek ihtiyacı, haftada bir bölüm ve birçok tekrarıyla çocuklar duymasın adlı diziyi izleyip, havucun isteklerine, babasının sert eleştirilerine, hüseyinin maçoluklarına, bir bıcırık vardı hatırlayamadım adını ama neyse işte o küçüğün sevimli mi sevimli cümleleriyle yerlere yatan, izledikçe mutlu olan, gelecek bölümlerini merakla bekleyen tiptir.
muhtemelen aksiyon ihtiyacını arka sokaklardan, erotizm ihtiyacını da aşk-ı memnu vs. dizilerden karşılar.
