şarkının ortalarında giren piyano kısmı matthew bellamy'nin yaratıcılığının doruklarına çıktığı anlardan biridir. ilginç olan şey bu tarz numaraları oldukça ana akım bir tarza sahip olan bir grup dahilinde sergilemesidir. muse'u çok sevmem, fakat bu adamın yeteneğine şapka çıkarmadan da edemem.
