kahreder, ben onu mutlu edebilecekken, birlikte mükemmel zaman geçirebilecekken, ona ilgi göstermeye,zaman ayırmaya, sevgi vermeye hazırken neden? diye düşünülür önce.
için parçalanır, hele bir de paylaşıyorsa yaşadıklarını..onun gözlerinde gördükleri senin onunkilerde gördüklerinse asit yağmuru gibi yağar hücrelerine her bir kelimesi.
ama hangisine üzüldüğünü kestiremezsin bir türlü.bencilliğine dayanarak, senin için değil onun için ağlamasını mı kaldıramazsın? yoksa onun kendini kötü hissettiğini görmek mi acıtır canını?
acaba aşk acısı bitip onunla mutlu olsa, onun mutluluğu seni de sevindirir mi? yoksa dünyaya hiç gelmemiş olmayı mı dilersin?
