eser re minör tonundadır. mozartın kariyerinde yazdığı en acıklı orkestra girişlerinden birisine sahiptir birinci bölüm(allegro). piyano esere çok sonradan katılır, orkestra girişi öylesine güzeldir ki hiç bitmesin istersiniz. piyano girdikten sonra orkestranın giriş kısmında sunduğu müzikal malzemeyi işlemeye başlar. ama eserin ortalarına doğru orkestra piyanonun "sözünü keser" ve sanki "sen şimdi bi daha beni bi dinle" der...
birinci bölüm diğer bütün mozart piyano konçertolarındaki gibi sonat formundadır. yani ana tema (a teması) yan tema (b teması) ve bu ikisinin birbirleriyle çatıştırıldığı orta kısım... birinci bölüm sonunda gene her "klasik" dönem eserindeki gibi solistin tamamen yalnız olarak çaldığı bir kadans (kadenza) mevcuttur.
ikinci bölüm ; müzik tarihinin en tanınan bölümlerinden birisidir. çocuk şarkısı mıdır, büyük şarkısı mıdır, bilinmez...bu koncerto nun bu bölümü birçok filmde fonda kullanılmıştır. bu bölüm tek başına mozart dehasını temsil edebilir. gerçekten hiç yabana atılmaması gereken bir müzik parçasıdır (bölüm başlığı : romanze -romans)
son bölüm biraz karışık bir rondodur, anlayana aslında bu bölümde çok güzeldir, ama bu öyle yalın değil biraz karmaşık bir güzelliktir. (allegro assai)
bu eserin birçok iyi yorumudu mevcuttur, ama piyanonun "atası" sviatoslav´dan dinlemek ayrı bir zevktir (sviatoslav richter)...yukarıda verdiğim linkler bu eserin sviatoslav´ın zor bulunan mozart d- moll klavierkonzert nr.20 kv.466 kaydının ta kendisidir.
