galatasaray gol attığında gözlerim doldu. "bu oyunla gruplara kalmayı hak etmiyor bu ibneler" dedim. mal gibi oturan lviv taraftarını sevmedim başta, "ne işi var bunların?" dedim. sonra baktılar ki ciddi ciddi gidiyorlar, onlar da gaza geldiler, meşaleler, tezahüratlar... oynanan oyun da gösteriyordu ki, gruplara kalması gereken taraf lviv'di.
saçmasapan bir gol yediler. dediğim gibi, gözlerim doldu. "yuh be" dedim. düşünsenize... karpaty lviv gibi bir takım, galatasaray'la deplasmanda 2-2 berabere kalıyor, içerde pek ümidi yokken 90 dakikayı 0-0 geçmeyi başarıyor ve fakat 90+1'de gol yiyor. yıkımı hayal edebiliyor musunuz?
sonra ne oldu? saçmasapan bir defans hatasıyla golü buldular. o zaman ağlamaya başladım.
