eski ve artık sadece düz bir araziye dönüşen mezarlıkta konuşlanan köpeklere sabah geçerken günaydın dedim evet.
köpeklerin biri kafasını pervasızca kaldırdı ve "ne diyon lan" edasıyla baktı bana, evet bunu da okudum onun gözlerinde.
yanağının tek tarafını kaldırıp "whoffss" diye istemsiz bir şekilde "ananı belledim" der gibi havladı, evet bunu da anladım
ama o baş köpeğin arkasında yatan 20 köpeğin birden örgütlenerek beni kovalamaya başlayacağını hiç düşünememiştim.
aralıksız 15 dakika koştum, ciğerimden olacağıdım.
