işden eve gelmektesinizdir, otobüsde birden sıkıştığınızı* farkedersiniz. trafik vardır ve 1 saatlik yolunuz vardır daha eve varmanıza. 20 dkka boyunca dayanmaya çalışırsınız amadurum dayanılmaz hale gelmeye başlamış
saniyelerin geçmek, yolunda bitmek bilmediği bir keşmekeşin içine düşmüşsünüzdür. ne yapacanızı bilemez haldesinizidir. otobüsden inmeyi düşünürsünüz ama evinize az kalmıştır ve indiğiniz yerde wc bulamama ihtimali de yüksektir. eve kadar sabretmek zorundasınızdır. kalabalık otobüs şartlarında şekilden şek,ile girersiniz, ezilir, büzülür, çaktırmadan sıkıştırmaya çalışıp dayanma gücünüzü arttırıcı eylemler denersiniz. ve sonunda ineceğiniz yere gelmişsinizdir büyük bir sıkıntı içinde ve koşar adımlarla evinizin kapısına gelirsiniz. hedefiniz bellidir... artık son haddededir metabolik durumunuz... bir yumak anahtardan oluşan anahtarlıkda aceleyle kapının anahtarlarını bulmaya çalışırsınız ama bu çok zor bi r seçim haline gelmiştir artık anahtarı bulsanız bile kapı deliğini tutturmakda zorlanır durumdasınızdır aceleden. paçadan akması an meselesidir vücut artıklarının. zor bela kapıyı açar, malum hedefe ulaşır ve kendinizi bırakırsınız yaa;
işte, o andaki hissettiğiniz şey MUTLULUKTUR...
