"askerlikte terhisime 1 gün kalmıştı. tam o sırada kıbrıs barış hareketi oldu. beni mersin'den kıbrıs'a gönderdiler. savaşın en acımasızca ve en kanlı bölümünün sürdüğü temizleme harekatında görev verdiler.
komutana 'yapamam, adam öldüremem, ben sanatçıyım' dedim. 'burada sanat bitti. burası gerçek hayat, savaş. emir verdim mi öldüreceksin' dedi. ilk öldürdüğüm çocuk 19 yaşında, esir düşmüş bir askerdi. elleri arkadan bağlıydı. silahı yüzüne doğrulttuğumda yüzüme tükürdü. alnından vurdum, öldü. sonra 9 kişiyi daha öldürdüm. öldürdükten sonra gidip karargâhta ağlıyor, ertesi gün yine öldürüyordum. rüyamdan çıkmıyor. uzun süre psikolojik tedavi gördüm. bu yüzden hala et yiyemiyorum. kan göremiyorum. aklıma öldürdüğüm çocuklar, kokmuş cesetler geliyor"
