genellikle kızılayda * yürürken karşıma çıkıp bir bröşür uzatırken "ingilizce öğrenmek ister misiniz?" diyen adama her seferinde söylemek isteyip de söyleyemediğim cümle (toefl'dan 224 almayı yeterli bulmuyorum kendi adıma, zaten o da zamanla unutuluyor).
ama bunu o kadar özümseyen insan vardır ki, trajikomik olayları beraberinde getirmiştir. misal bundan iki yıl önce, türkiye liglerinde spor hayatlarını sürdüren amerikalı basketçilerin trafik kazası yapması ve akabinde kazaya karışan diğer vatandaşı tartaklaması. bunları polis karakoluna götürmüşler, bizim dayak yiyen türkün ağzından ben ingilizcenin i'sinden anlamam aksanıyla "i am speaking english, of course. i am going marmaris man" cümleleri döküldü, işte o an ingilizce bilmediğimi farkettim çünkü ben hiç marmaris'e gitmemiştim *. marmaris'in suyundan içen sular seller gibi ingilizce konuşuyorda bizim mi haberimiz yok?
